رمضان ماه نهم تقویم قمری اسلامی و همه ی افراد مسلمان سالم که به سن تکلیف رسیده اند، باید در این ماه روزه بگیرند. پیروان بسیاری از ادیان بزرگ دنیا روزهایی از سال را به روزه داری می پردازند ولی روزه داری اسلامی خصوصیات ویژه ای دارد که طول آن همواره یک ماه است. در این ماه مسلمانان دو نوبت غذای اصلی را تناول می کنند، یکی هنگام سحر و دیگری در زمان افطار. در بین این دو فاصله علاوه بر غذا، آب هم میل نمی شود.
دیدگاه ها درباره ی روزه داری :
- خداوند در قران می فرمایند:
وَ اَن تَصوموا خَیر لَکُم اِن کُنتُم تَعلَمون َ.
اگر روزه بدارید برای تان بهتر است، اگر درک کرده باشید .
- پیامبر اسلام ( ص )می فرمایند:
معده مرکز و خانه ی هر دردی است و پرهیز از غذاهای نا مناسب و زیاده خوری، اساس و راس هر درمان شفا بخشی است.
همچنین فرمودند: روزه بگیرید تا سالم بمانید .
- زکریای رازی:
از منافع گرسنگی و تشنگی این است که امتلاء و پری را از بین می برد، جلوی چاقی مفرط را می گیرد و حواس بویایی، شنوایی و چشایی را دقیق تر و تیز تر می کند، بیماری های رطوبتی را ریشه کن کرده و نفخ و اورام بدن را از بین می برد.
- یک دانشمند رومی :
اولین بیماری مربوط به پر خوری است و نخستین درمان نیز روزه گرفتن است.
- یک پزشک مصری نیز با لحنی طنز امیز بیان داشته: انسان پر خور با یک چهارم غذایی که می خورد زنده می ماند و با سه چهارم دیگر آن پزشکان امرار معاش می کنند .
- دکتر الکسیس کارل که یک فیزیولوژیست و محقق فرانسوی است بیان می کند :
در روزه داری با تلاش معنوی، تعقل و تملک نفس می توان تعادل اعمال بدن را حفظ کرد .
تحقیقات تجربی نشان می دهد که روزه داری بر حفظ سلامتجسمی و روانی اثر دارد و در درمان بیماری ها موثر است.
انسان در طول مدت زندگی به طرق گوناگون با مواد مضر و سمی در تماس است که این مواد منشا متفاوتی دارند و به دو دسته ی کلی با منشا داخلی و منشا خارجی تقسیم می شوند.
سموم داخلی دو دسته هستند: سموم میکربی و سموم بیولوژیکی
سموم خارجی انواع مختلف دارند و به دسته های گوناگون تقسیم می شوند که عبارتند از: سموممعدنی (مشتقات فلزی و غیر فلزی)، سموم گیاهی، سموم حیوانی و بالاخره سموم شیمیایی مصنوعی. هر یک از سموم ممکن است به طرق مختلف وارد بدن شود و ایجاد مسمومیت های خفیف ولی تدریجی و مزمن و یا مسمومیت های آنی و حاد کند.
روش درمانی اسلام در مبارزه با این سموم از روش پیشگیری آن مهم تر و موثر تر است و این مشکل برای تمدن های مختلف با یک رژیم و برنامه ی مخصوص "روزه داری یک ماهه" حل شده است. جالب این است که این برنامه کاملا متکی بر اصول بیولوژیکی خاص و تغییرات شیمیایی است که در خون و در نتیجه در سلول ها و نسوج حاصل می شود. روزه داری شرایط فیزیکی و شیمیایی محیط خون را تغییر می دهد و منجر به حل سموم فلزی رسوب کرده در اعضا و دفع آن ها از راه کلیه می شود. این تغییرات بیولوژیکی در مدتی طولانی، بخصوص با دور متناوب مشخص روزه داری و افطار کردن در دفع سموم موثر خواهد بود و این یکی از امتیازات مسلم روزه داری از لحاظ بهداشت جسمی و روحی و جنبه های اخلاقی و معنوی در جریان اجرای چنین برنامه ای است و از نظر تامین سلامت و ایجاد محیط امن در برابر گروه معینی از دشمنان نا پیدا منحصر به فرد و حائز اهمیت است.
افزایش قدرت سیستم ایمنی بدن و افزایش تولید هورمون ها از اثرات بلند مدت روزه داری به شمار می روند. بعضی از مطالعات جدید داخلی و خارجی نشان داده اند که هنگامی که به انسان روحیه ی معنوی داده می شود، میزان ایمونوگلوبین A که نقش آن در تقویت سیستم ایمنی بدن روشن است، در ترشحات بدن افزایش می یابد. تحقیقات جدیدی که در مورد دعا درمانی و نقش رفتار های مذهبی از جمله روزه، در پیشگیری و درمان بیماری ها صورت گرفته، بطور مستقیم و غیر مستقیم از نقش روحیه در فعال سازی و تقویت سیستم ایمنی حمایت می کنند . به خصوص که روزه ی ماه مبارک رمضان با ایجاد احساس تقرب به ذات پروردگار، عامل موثری در کنترل استرس و پیامد های آن است.
اما ثمره ی انچه گفتیم، برنامه ریزی بهتر برای یک تغذیه ی صحیح و رعایت سایر اصول ضروری سلامتی در ایام ماه مبارک رمضان است تا هم بتوان با پرهیز از پرخوری امادگی لازم برای بهره گیری از برکات معنوی این ماه را پیدا کرد و هم با رعایت اندازه و تامین نیاز های غذایی در حد قابل قبول از زیان های ناشی از کم غذایی در امان باشیم. از دیدگاه طب سنتی رعایت ۶ اصل برای حفظ سلامت و جلوگیری از بروز بیماری ها لازم است که به بررسی مواردی که در ارتباط با تغذیه و روزه داری است می پردازیم.
هوا :
یکی از مهم ترین اجزای محیط زیست انسان، هوای پیرامون او است. نیاز مداوم و بی وقفه ی انسان به هوا بیان کننده ی تاثیر ان بر سلامتی است. امروزه وضعیت الودگی هوا به خصوص در شهر های بزرگ افراد را با مخاطراتی روبرو کرده است. این مواد مسمومیت زا تاثیر سوء بر روی تمام اندام های بدن دارد . این مواد ممکن است سلامت را طوری تحت تاثیر قرار دهد که افراد را از روزه داری باز دارد. برای کاستن از خطرات الودگی هوا، اولین و مهم ترین اصل پاک سازی بدن از اخلاط نامناسب است تا ازدیاد این اخلاط مانع عملکرد صحیص طبیعت یا قوه ی مدبره ی بدن در مقابله با عوامل بیماری زا نباشد. استفاده از مواد غذایی زیر در ایام روزه داری جهت کاهش عوارض الودگی هوا موثر است:
- مواد غذایی سرشار از ویتامین A :
خیار ، کرفس ، کدو حلوایی ، گوجه فرنگی ، هویج ، تره ، پیازچه ، نخود فرنگی ، اسفناج ، جعفری ، نعناع ، نارنگی ، البالو و …
- مواد غذایی سرشار از ویتامین E :
مغز ها و اجیل و روغن های گیاهی مانند روغن جوانه ی گندم، سویا، بادام، گردو، فندق، ذرت، دانه ی کتان و زیتون
- منابع ویتامین C :
مرکبات، توت فرنگی، تره، شوید، اسفناج، جعفری، نعناع و کلم
استفاده از ویتامین ها در رژیم غذایی برای پیشگیری از سرطان های ناشی از الودگی هوا مفید است. بعضی از املاح نیز نقش به سزایی در کاهش اثرات الودگی هوا دارند از جمله:
- سلنیوم :
در غلات با پوست مثل نان سبوس دار گندم یا جو دو سر، گوشت مرغ، بوقلمون و ماهی وجود دارد و سلول های ریه را در برابر الودگی هوا محافظت می کند .
- کلسیم:
در لبنیات، پسته، بادام، انجیر خشک، کشمش، لوبیا سبز، تره، شوید، لپه، اسفناج، نعناع، جعفری، ریحان و ... وجود دارد و مصرف آن موحب کاهش جذب فلزات سمی موجود در الاینده های هوا می شود.
- منیزیم :
در غلات و سبزی جات وجود دارد و در بهبود تنفس تاثیر دارد .
- الفا لیپوییک اسید :
یک اسید چرب مفید و سم زدا است و در اسفناج و کلم وجود دارد و رادیکال های ازاد موجود در محیط را خنثی می کند .
- انزیم Q10 :
در گوشت ماهی، گوشت پرندگان، بادام زمینی و اسفناج یافت می شود و در افزایش جذب اکسیژن و خنثی کردن اثرات مواد الرژی زا نقش دارد.
خوردن و اشامیدن :
یکی از مهم ترین تغییرات، توقف خوردن و اشامبدن در طول ساعات روز در ماه رمضان است. این روزه داری در فصول مختلف یین ۱۷ - ۱۱ ساعت طول می کشد و بدن با ان تطابق می یابد و ثبات محیط داخلی بدن حفظ می شود. این مساله در طب جدید هوموستاز نام دارد و در طب سنتی بخشی از وظایف طبیعت مدبره ی بدن انسان است. برخی از تغییرات ایجاد شده در طول ماه رمضان به این شرح است :
۱ . کاهش میزان متابولیسم ( سوخت و ساز ) بدن
۲ . در طول روزه داری گلوکز خون در ساعات اولیه ی روز کاهش می یابد، سپس با افزایش تبدیل گلیکوژن کبد و عضلات به گلوکز، به سطح طبیعی باز می گردد.
۳ . کاهش ساخت گلیکوژن در کبد و افزایش میزان AMP حلقوی در کبد.
۴ . افزایش بعضی از اسید های امینه ی ازاد در خون به خصوص الانین، گلوتامین و گلیسین
۵ . افزایش اسید های چرب ازاد در خون
۶ . کاهش ملایم کلسیم و فسفر
۷ . کاهش تصفیه ی کلیوی و در نتیجه افزایش اندک اسید اوریک و بیلی روبین
۸ . افزایش اکسیداسیون چربی و کاهش اکسیداسیون کربوهیدرات ها
۹ . افزایش اندک در کراتین، پتاسیم، منیزیم و حجمپلاکت ها
۱۰ . افزایش HDL تا ۳۰ ٪ ، عدم تغییر کلسترول تام ، LDL ، VLDL و افزایش اپو لیپوپروتئین و …
اما در ساعات محدود بین افطار تا سحر باید زمان و نوع غذاهای مصرفی طوری تنظیم شود که بدن را در راستای حفظ شرایط پایدار خود کمک کند .
روزه داری یک تدبیر درمانی است و بیش از هر داروی ضد چاقی ، چربی سوز و ... باعث دفع رطوبت های زائد بدن می شود. نشانه های این کاهش رطوبت های بدن با اعتدال مزاج ، کاهش لختی و سستی ، کاهش سایز و وزن بدن و تعادل وزن قابل رویت است .
روزه داری حرارت بدن را افزایش می دهد و بدن را به سمت گرمی و خشکی می برد . بنابراین صاحبان مزاج های سرد و تر بیشترین بهره را از روزه داری می برند .
- در تحقیقاتی نشان داده شد که روزه داری باعث تعادل قند خون می شود و اثر گذاری انسولین بر روی سلول ها افزایش می یابد . بنابراین با به تعویق انداختن بیماری ها و حفظ سلامت بدن باعث طول عمر می شود .
- روزه داری سبب یک پاکسازی کلی برای بدن می شود . در گرسنگی طولانی مدت و کمبود غذا در روزه داری در طی روز ، یک حالت فراخوان مواد تجمع یافته در بافت ها و اندام ها برای تامین انرژی به سمت گوارش فراخوانده می شوند . این مواد ترکیبات زائدی هستند که بیشتر از نیاز بدن برای تامین انرژی بوده اند و بصورت ژله ای و خمیری شکل در بافت ها ذخیره شده اند و باعث تجمع نابجای رطوبت های بدن ، چاقی و افزایش سایز نابجا شده است .
در مغز و کبد نیز اتفاق مشابهی رخ می دهد و مواد زائد مغز و کبد از آنها حرکت کرده و دفع می شوند ، بنابراین یکی از روش های درمانی کبد چرب ، روزه داری است .
بیشترین اخلاط بدن ، دم و بلغم است و تجمع نابجای این دو خلط در بدن باعث بروز بیماری های فراوانی است که چاقی و احساس رخوت و سستی ساده ترین این مشکلات است . یکی از فلسفه های مهم روزه داری دفع اخلاط و رطوبات زائد بیماری زای بدن است . معده کوچک و پاکسازی می شود و حجم آن کاهش می یابد و سلامت و فعالیت طبیعی خود را دوباره به دست می اورد .
امروزه اکثر افراد فعالیت بدنی کافی و مناسب ندارند . در واقع انچه ضامن سلامت هر فرد است تعادل بین تغذیه و فعالیت بدنی می باشد . در چنین صورت اخلاط و مواد زائد حاصل از مصرف غذا در بدن تجمع نمی یابد . اما انچه اکنون دیده می شود بین مصرف غذا و فعالیت بدنی تعادلی دیده نمی شود در نتیجه اخلاط نابجا و مواد زائد فراوانی در بدن تجمع می یابد که یکی از بهترین راه های دفع ان روزه داری می باشد .
همچنین روزه داری منجر به افزایش حساسیت سلول ها به انسولین می شود و در نتیجه با برنامه ی روزه داری قند خون تنظیم می شود . با تعادل قند خون عمر افراد طولانی تر می شود ، زیرا قند خون و دیابت خود زمینه ی بروز بیماری های قلبی ، کلیوی ، عروق چشم و ... است که باعث کاهش طول عمر می شود .
توصیه هایی جهت مواد غذایی مصرفی در سحر :
بهتر است در وعده ی سحر غذاهای بدون ادویه و بخار پز و یا بصورت اب پز و خوراک باشد . از مصرف مواد غذایی شیرین غیر طبیعی در وعده ی سحر خود داری نمایید زیرا باعث افت شدید قند خون در طی روز می شود . اما بهتر است در وعده ی سحر غذای پر انرژی ، مقوی و سرشار از کالری مصرف شود تا از بروز ضعف در طی روز جلوگیری کند .
غذاهای دارای ادویه و سبزی های تند مانند نعناع ، تره ، پیازجه و ... در وعده ی سحر فرد را طی روز بشدت تشنه می کند . بهتر است این سبزی جات در وعده ی افطار میل شوند و از تناول انها در وعده ی سحر جلوگیری شود . اما مصرف سبزی جات که دارای رطوبت خوبی هستند مانند : خیار و کاهو و ... که از بروز تشنگی در طی روز جلوگیری می کنند ، در وعده ی سحر توصیه می شود . اما از مصرف نمک در کنار این سبزی جات بپرهیزید زیرا باعث بروز تشنگی می شود . هر غذایی که دارای ادویه ی تند و گرم ، نمک و هر افزودنی گرم مزاجی باشد باعث بروز تشنگی در طی روز می شود . این خوراکی ها دمای بدن را بالا می برند و باعث عطش و تشنگی می شوند .
مصرف نوشیدنی های مدر مانند چای و هندوانه نیز در طی روز تشنگی ایجاد می کنند . اما اگر کمی میوه ی تمبر مصرف شود تشنگی طی روز در ایام رمضان را مهار می کند .
عدم مصرف غذا در وعده ی سحر نیز توصیه نمی شود ، زیرا در اثر کم غذایی و گرسنگی بدن سراغ بافت ها و عروق بدن می رود ، انها را هضم می کند و منجر به التهاب و خونریزی و ایجاد زخم های گوارشی می شوند . بطور کلی مصرف غذاهایی مانند گندم و مشتقات انها ، شیر ، گوشت ، مغزها و انواع میوه ها در ماه رمضان مفید و سودمند است .
توصیه های کاربردی جهت وعده ی افطار :
مواد غذایی پر چرب ، شور ، تند ، سرخ کردنی و بسیار شیرین در وعده ی افطار مناسب نمی باشد . بهترین نوشیدنی جهت افطار و باز کردن روزه داری ، اب ولرم و خرما یا اب ولرم و عسل است . البته باید مصرف مایعات نیز به تدریج باشد تا باعث ورم معده و مشکلات گوارشی می شود .
ادامه ی افطار با یک غذای سبکمانند آش یا سوپ باشد و سپس با فاصله ی اندکی یک غذایی که سنگین و غلیظ نباشد مصرف شود . به هیچ عنوان در ابتدای افطار از غذای سنگین و غلیظ استفاده نشود . بهترین غذاها همان خوراک هایی هستند که فرد در طی سال عادت به مصرف آنها دارد . تناول کمی آش و سوپ بعد از اب ولرم و خرما در وعده ی افطار نافع است ، اما نباید در استفاده از انها زیاده روی کرد زیرا حرارت انها باعث تهوع ، خلط ته حلق و رفلاکس می شود .
افرادی که در وعده ی افطار تمایل به مصرف غذای پخته ندارند از نان و پنیر و گردو ، یا نان و کره و مربا و یا نان و کره و عسل می توانند استفاده کنند .
خوردنی هایی چون شله زرد ، شیر برنج ، حلوا ، حلوا ارده و ... یک وعده ی غذایی هستند و بهتر لست از زیاده خوری انها در کنار سایر غذاها خودداری کرد .
از خوردن سالاد ، ماست و ترشی های مختلف در کنار غذا خودداری کنید . بهتر است از زیتون ، هویج پخته و یا سبزی خوردن در کنار غذا میل شود ، مگر منع پزشکی وجود داشته باشد .
فاصله ی افطار تا خواب از شربت هایی مانند ابلیمو ، سکنجبین ، شربت انار و ... با توجه به مزاج استفاده کنید .
اما برای هر مزاج نیز یکسری تدابیر وجود دارد که در صورت رعایت انها نه تنها در ماه رمضان بلکه در کل سال بسلامت و عافیت روزگار می گذرانند و پیشگیری از بروز بیماری ها می کند .
در این قسمت به بررسی ممنوعات و توصیه های خوراکی هر مزاج می پردازیم . بدیهی است تشخیص مزاج هر فرد و توصیه های نهایی با توجه به شرایط هر فرد باید تحت نظر پزشک متخصص طب سنتی باشد .
مواد خوراکی مضر برای افراد دارای مزاج گرم و خشک :
گردو ، پسته ، فندق ، نارگیل ، غذاهای سرخ کرده ، مصرف بیش از حد سیر ، پیاز ، ادویه های تند ، گوشت قرمز ، بادمجان ، موز ، خربزه ، آناناس ، انجیر ، و ... مصرف زیاد این نوع مواد غذایی بدن افراد دارای مزاج گرم و خشک را از حالت تعادل خارج می کند و علائمی از قبیل خشکی پوست و بی خوابی ، اضطراب و تپش قلب را در ایشان تشدید می کند . استفاده از این مواد غذایی روزه داری ماه رمضان را برای این افراد سخت تر می کند .
مواد خوراکی مفید برای افراد دارای مزاج گرم و خشک :
مرکبات ، سیب ، هویج ، انار ، شاه توت ، خیار ، گلابی ، البالو ، آلو ، زرد آلو ، هندوانه ، زرشک ، گوجه سبز ، کدو ، ریواس ، اسفناج ، جو ، لیمو ترش ، تمبر هندی ، شفتالو ، کاهو ، دوغ ، ماست ، روغن زیتون ، پاچه ی گوسفند و ... در مرکبات ، سیب و هویج ماده ای به نام پکتین وجود دارد که ترکیب شیمیایی اصلی آن پلی گالاکتورونیک اسید است . این ماده به اسید های صفراوی می پیوندند و دفع انها را از بدن افزایش می دهد . لذا در افراد مذکور که تولید صفرا زیاد است مواد مذکور مفید است .
مواد غذایی مفید افراد دارای مزاج گرم و تر :
ادویه جات تند ، غذاهای شور ، مصرف زیاد گوشت ، غذاهای چرب ، تخم مرغ ، خرما ، توت ، کشمش ، پسته ، موز ، فندق ، انجیر ، انگور ، سیر ، بادمجان و …
در صورت زیاده روی در مصرف مواد غذایی فوق ، افراد دارای مزاج گرم و تر دچار عوارضی از قبیل سردرد ، خواب زیاد ، چاقی ، خستگی و تپش قلب می شوند .
مواد غذایی مفید برای افراد دارای مزاج گرم و تر :
سوپ یا آش جو ، آش انار با سماق ، اش ماش و کدو و اسفناج با روعن بادام و اب نارنج ، اب انار ترش و شیرین ، شربت غوره
مواد غذایی مضر برای افراد دارای مزاج سرد و تر
مصرف بیش از حد مواد لبنی ، ترشی ها و سرکه ، برنج ، سیب زمینی ، ماکارونی ، سوپ جو ، حلیم ، ماهی تازه ، کله پاچه ، سیراب شیردان ، نان خوب پخته نشده ، حلو ای نشاسته ، حلوای آرد ، شیر برنج ، آش رشته با کشک ، میوه های ترش ، نارنگی ، کیوی ، مرکبات ، هندوانه ، خیار ، کاهو ، گوجه فرنگی ، خرفه ، کدو ، اسفناج ، غوره ، موز ، الو ، البالو و …
در صورت زیاده روی در مصرف مواد غذایی فوق این افراد ممکن است دچار علائمی از قبیل ضعف هضم ، نفخ شکم ، درد های مفصلی ، سینوزیت ، ترشحات واژینال و ... می شود .
مواد غذایی مفید برای افراد دارای مزاج سرد و تر :
این افراد به غذاهایی با مزاج گرم و خشک نیاز دارند . این مواد شامل : گوشت بره ، کبوتر ، گنجشک ، بوقلمون ، ابگوشت ، میوه های رسیده و شیرین مثل گلابی ، به ، نارگیل ، انجیر ، مویز ، چغندر ، زردک ، ادویه جاتی مثل هل ، دارچین ، زنجبیل ،زنیان ، زعفران ، فلفل ، اویشن ، رازیانه ، انیسون ، سیر ، موسیر ، خردل ، نعناع ، ریحان ، جعفری ، ترخون ، مرزه ، تره ، شوید ، بادام ، گردو ، فندق ، پسته ، عسل ، شیره انگور و یا شیره ی خرما
مواد خوراکی مضر برای افراد دارای مزاج سرد و خشک :
مصرف بیش از حد بادمجان ، غذاهای نمک سود ، خیار شور ، گوشت گاو و گوساله و اسب و بز نر ، شتر ، گوشت حیوانات پیر ، گوشت شتر مرغ ، گوشت شکار دشتی و کوهی ، پنیر کهنه ، نان بسیار سبوس دار ، سرکه ی کهنه ، غذاهای مانده و فریز شده ، لبنیات ، کلم ، گل کلم ، کنگر ، ذرت ، خردل ، کاهو ، ماهی ، برنج ، عدس ( مگر انکه با کشک مخلوط شود ) ، ترشی ها ، غوره ، سیب زمینی ، گوجه فرنگی ، قارچ ، باقلا ، میوه های ترش مانند الوی ترش ، انار ترش ، پرتقال ، تمشک و ... . افراد دارای مزاج سرد و خشک اگر مواد غذایی فوق را بیش از اندازه و بدون مواد اصلاح کننده استفاده کنند ، ممکن است دچار عوارضی از قبیل بی خوابی ، نفخ معده و روده ، خشکی پوست و افسردگی شوند .
مواد غذایی مناسب برای افراد دارای مزاج سرد و خشک :
این افراد به غذاهایی با مزاج گرم و تر نیاز دارند . این مواد غذایی شامل : گوشت بره ، گوشت کبوتر ، گنجشک ، گوشت مرغ چاق ، تخم مرغ ، گندم ، لوبیا ، بادام ، مویز ، کشمش، انجیر ، فندق ، سیب ، گلابی ، طالبی ، به ، خربزه ، انگور ، آلو شیرین ، برنج همراه با زیره یا زعفران و یا شوید ، سبزی های گرم مانند نعناع ، ریحان ، ترخون ، مرزه ، جعفری ، تره ، هویج ، عسل ، توت ، هل ، دارچین ، زنجبیل ، زعفران ، کنجد ، کره ، شیره خرما یا انگور ، پسته ، گردو ، فندق و ...