یکی از میوه هایی که فقط در فصل سرما و ان هم به مدت کوتاه قابل استفاده است خرمالو است . خرمالو در جنگل های شمال و جنوب می روید . کال ان هسته دار است . میوه ی آن زمانی که کال است به علت مواد تاننی گس است ولی بعد از رسیدن ، تانن آن تبدیل به چند نوع قند میشود و طعم ان گوارا می شود . در قنادی با این نیوه انواع مارمالاد و شیریتی درست می شود . مربا و کمپوت خوشمزه ای نیز دارد .
دارای پوستی نازک است و سرشار از ویتامین های A , B و C ، آهن ، کلسیم و پتاسیم و اسیدهایی مانند : اسید مالیک ، اسید سیتریک و اسید تارتاریک می باشد . در گرگان به ان اندوخرما و در مازندران انجیر خرما می گویند .
هنگامی که ویتامین A به قدر کافی مصرف نشود ( از راه تغذیه ) ، نه تنها قدرت بینایی کم می شود ، که پوست و ناخن ها و موها خشک و شکننده شده ، در هوش و سلامت بدن اختلال حاصل می شود .
قدرت و فعالیت سلول های بدن کاهش می یابد . در این هنگام است که با مصرف خرمالو می توان به همه ی این عوارض پایان داد و به اززش زندگی بخش و سلامتی دهنده ی این میوه پی برد .
اگر دانه ی خرمالو کوبیده شود ، این گرد جهت دفع سنگ کلیه و مثانه مفید است .
مصرف خرمالو باعث افزایش اشتها می شود . مصرف آن بویژه در کودکانی که بعلت کمبود اشتها دچار کم وزنی و عقب ماندگی از رشد هستند مفید است . از جانب دیگر پتاسیم قابل توجه خرمالو تیز عامل افزایش اشتها است .
کلسیم بعنوان عامل استحکام استخوان و تقویت رشد استخوانی اطفال است . خرمالو از نظر کلسیم غنی است .
یکی از عوامل خونسازی ، آهن است . خرمالو دارای مقدار قابل ملاحظه ای از این عنصر است.
پتاسیم فاکتور موثر در اشتها اوری و شستشوی کلیه ها و کبد است . خرمالو دارای پتاسیم است و در درمان بیماران نقرسی و کلیوی موثر است .
بعلت تانن موجود در خرمالو برای درمان اسهال مفید ا ست و افراط در مصرف ان باعث یبوست می شود .
در صد قند پایین خرمالو ان را مناسب نصرف افراد دیابتی نیز گردانده است .از جانب دیگر دارای مقدار قابل توجهی پکتین است که ان را مناسب افراد دیابتی می کند . زیرا پکتین سرعت جذب قند را پایین می اورد .
