تظاهرات ناخواسته آلرژی به علت مصرف مواد غذایی ممکن است به صورت عدم تحمل غذا مانند کمبود لاکتاز یابه صورت حساسیت به غذا باشد .تقریبا ۴ تا ۶ درصد کودکان ( یک نفر از هر ۲۰ تا ۲۵ نفر ) دچار حساسیت غذایی هستند که حدود ۹۰٪ این حساسیت ها مربوط به مصرف ۶ ماده غذایی شامل : شیر گاو ، تخم مرغ ، بادام زمینی ، مغزها ( مانند گردو ، فندق ) سویا و گندم است .سایر مواد غذایی الرژی زا عبارتند از : ماهی ، صدف ، میگو ، مرکبات ، گوجه فرنگی ، ذرت ، شکلات و افزودنی های مواد غذایی .
نکته : پختن غذا معمولا نمی تواند از واکنش های حساسیتی پیشگیری کند ولی ممکن است شدت حساسیت زایی آن را کاهش دهد .
درشیر خواران واکنشر های موقتی و غیر آلرژی به بعضی از مواد غذایی خصوصا میوه ها شایع است که می تواند به صورت بثورات و خشکی اطراف دهان ( به علت انزیم ها و اسیدهای طبیعی موجود در گوجه فرنگی، پرتقال و کیوی ) یا اسهال ( به دلیل قند زیاد در آب میوه و دیگر نوشیدنی ها ) یا قرمزی اطراف دهان و یا بروز کهیر در سطح بدن ، تظاهر نماید .
اکثر مادران با نشانه های الرژی در کودکان خود آشنا هستند . علائم حساسیت شامل تظاهرات تنفسی ، گوارشی یا پوستی است . بنابراین سرفه های خشک و پشت سرهم ، گرفتگی بینی ، عطسه های مکرر ، ابریزش بینی ، سرفه های مقاوم ، خس خس سینه ، وجود خون در مدفوع ، اگزما و کهیر همچنین گریه و جمع کردن پاها به روی شکم ، نفخ شکم ، استفراغ و اسهال می توانند نشانه هایی از تظاهرات آلرژی به غذا باشد .
گاهی ممکن است علائم خطرناکی از قبیل تورم شدید صورت ، حلق ، گلو و یا انقباض شدید ناحیه حنجره ، خس خس سینه و تنگی نفس شدید ، کاهش فشار خون یا افت سطح هوشیاری در کودک بروز نماید .( انافیلاکسی ) که یک حالت خطرناک و اورژانس بوده و باید سریعا به بخش اورژانس مراجعه شود .
در این شیرخواران در ابتدا باید از غذاهایی استفاده کرد که امکان حساسیت زایی کمتری دارند و هر غذا نیز بصورت تک تک با فواصل یک هفته داده شود . در صورتی که علائم حساسیت در کودک بروز نکند و غذا را تحمل نماید به تدریج بر مقدار آن اضافه می شود . در کودکی که حساسیت واضحی به غذا از خود نشان می دهد ممکن است گاهی لازم باشد شروع ماده غذایی جدید به دو هفته و یا بیشتر هم برسد .
غذاهای مصرفی این کودکان باید در ابتدا از مواد خالص تهیه شده و ضمن پختن با آب تنها ، با هیچ نوع ماده دیگری ( به جز شیر مادر ) مخلوط نشود . مثلا می توان در ابتدا از هویج ، لوبیا سبز ، کدو مسمی ، سیب زمینی ، سیب درختی زرد ، گلابی و از گروه گوشت ها بوقلمون و بره و از گروه غلات از برنج استفاده نمود .
در مورد حبوبات و غلات نیز باید تک تک آن ها را مورد ازمایش قرار داد و اگر کودک حساسیت نشان نداد از مصرف مخلوط آنها استفاده نمود .
از تجویز مواد غذایی که خاصیت حساسیت زایی زیادتری دارند باید حداقل تا ۱۲ ماهگی خودداری نمود . مثلا مصرف بادام زمینی ، شکلات و کنجد تا دو سالگی ممنوع است و حتی بادام زمینی
را بعد از ۳ سالگی توصیه می کنند .
در ابتدا مقدار کمی از ماده غذایی جدید روی گونه کودک مالیده و محل آن مس از ۲۰ دقیقه مشاهده می شود ، اگر محل ، قرمز شود نشانه حساسیت جدی به ان ماده غذایی است و نباید ان را به کودک داد .برای دادن مجدد دو ماه دیگر صبر نمایید .
در صورتی که محل تماس غذا با گونه قرمز نشده باشد مقدار کمی از آن را روی کنار خارجی لب پائینی کودگ گذاشته و باید ۲۰ دقیقه صبر کرد . اکر بعد از این مدت علائم الرژی ظاهر نشد احتمال الرژی به این ماده غذابی کم است و می توان آن را طبق دستور پزشک برای کودک اضافه کرد و یا طبق توصیه های بالا عمل شود .
